Ook in de bossen in het Hurkske kwam in de herfst ‘39 / voorjaar “40 een militair project tot uitvoering; geen verdedigingsopstelling met mitrailleurs of ander geschut, zoals in het Goor, maar een drietal bouwwerken van hout. Zij werden tot een diepte van ongeveer twee meter ingegraven in de bosgrond en omgeven met een zware aardewal, en niet voorzien van een dak. Een soort gangenstelsel van haaks op elkaar staande stukken met in totaal een lengte van 30 á 35 meter. De wanden waren bekleed met hout – boomstammetjes.
De opstellingen lagen in de bossen, ongeveer 150 tot 200 meter rechts van de verkeersweg Erp – Gemert; zij hadden geen schootsveld en konden daarom niet als een verdedigingsopstelling worden gebruikt. Zeer waarschijnlijk hadden zij de functie van opslagplaats voor munitie en ander militair materiaal; na het gereedkomen in het voorjaar van 1940 werden zij nimmer als zodanig in gebruik genomen.
De eerste opstelling lag schuin tegenover het Rouwven in het bosstuk, dat door de gemeentearbeiders “de kwekerij” werd genoemd, een stuk aanplant met jonge dennen en sparren. De tweede post lag recht achter de dienstwoning van gemeenteopzichter/boswachter Marinus v.d. Laar, toen Heuvelberg D. 114 (de woning staat er nog steeds) en een derde op ongeveer dezelfde afstand van de verkeersweg een stukje verderop richting Coxebaan. Van de opstellingen 1 en 2 zijn nu nog vage sporen te zien in de bossen in de vorm van uitgravingen en restanten van de wallen.
Een opvallend detail: kennelijk had de legerleiding het voornemen om nog een opstelling te laten bouwen – de vierde – en een en ander reeds op tekening gezet. Na de inval van de Duitsers kwamen deze in juli/augustus 1940 een inspectie houden en misten de vierde post, waarbij enige consternatie ontstond. Gemeentearbeiders, die dagelijks in de bossen vertoefden, dienden ten lange leste uitsluitsel te geven; de post was nimmer aangelegd, doch de wantrouwende Duitsers waren in eerste instantie niette overtuigen.
Versperring op de weg naar Boekel.
Het tracé van de weg Erp – Boekel lag in die dagen anders dan thans. Komen van Boekel maakte de weg ongeveer ter hoogte ven het huidige militaire kampement links van de weg een bocht naar links om dan tussen het pand van nu Schildersbedrijf v.d. Bogaard (toen bewoond door klompenmaker Henr. Bouwmans, Den Uil
B. 11) en de nu nog aanwezige boerderijen door te lopen en aan te sluiten op Den Uil. Via een bocht naar rechts kwam de weg dan uit op de Cruijgenstraat, ongeveer ter hoogte van de verkeersdrempel/aansluiting Schildstraat. Ongeveer ter hoogte van de toenmalige bocht naar links was een wegversperring aangebracht van het soort, dat men op vele plaatsen in Nederland en voora1 in de grensgebieden aantrof, n.l. zware cementen putringen, volgestort met zand en beton en de bovenzijde voorzien van stalen uitsteeksels, welke soms nog met prikkel-draad weren verbonden. Zij werden els een soort “chicane” zigzagsgewijze op doorgaande wegen geplaatst en motorvoertuigen e.d. konden dan met de grootste moeite of in het geheel niet meer passeren. Bij een oorlogs-dreiging weren zij over de volle wegbreedte geschoven, althans dat was de bedoeling.