De lotgevallen van de Erpse militairen  5

vervolg Johannes Josephus van Lankveld,gesneuveld op 13 mei 1940 te Rhenen aan de Grebbelinie.

Voor Jan begon de tweede wereldoorlog werkelijk in de vroege morgen van vrijdag 10 mei 1940. Zijn onderdeel, de 3e. Com­pagnie van het Ie. bataljon van het 24e. Regiment Infante­rie, verdedigde  een bijna drie kilometer breed gedeelte langs het Maas-Waalkanaal, waarin opgenomen de voor de Duitsers zeer belang­rijke hefbrug over dit kanaal bij Heumen. Nog voor het licht was geworden trachtte een Duits overvalcommando de brug in handen te krijgen; de overvaltruc mislukte echter groten­deels en vanaf dat moment ontstond er een stevige strijd om de kanaalovergang en de westelijke oever en Jan leverde hierin zijn aandeel. Het gevecht duurde de gehele eerste oorlogsdag voort tot tegen de avond. Aan beide zijden vielen vele slacht­offers; aan Nederlandse kant sneuvelden zestien mili­tairen.

Na de verloren strijd trok wat nog over was van Jan’s afde­ling zich de volgende nacht terug naar het Land van Maas en Waal en de z.g. Betu­we­stelling in. Aan deze Betuwestel­ling werden later op 11 en 12 mei nog weer troepen onttrokken om de Greb­belinie te gaan versterken. Een sterke Duitse aanval werd namelijk op deze verdedigingslinie geconcentreerd. En zo moet Jan terecht zijn gekomen in het gebied bij Rhenen, waar de Betuwestelling aansloot op de Grebbelinie. Op 12 en 13 mei ontwikkelden zich daar hevige gevechten .

Op de Grebbeberg nabij Rhenen sneuvelde Jan op maandag 13 mei 1940 tijdens een van die felle gevechten; hij was 35 jaar oud. De stelling van het nabije onderdeel 3-II-8 RI werd van twee zijden aangevallen met handgranaten; daar raakte ook het onderdeel van jager van Lankveld bij betrokken. Hij werd op 17 mei 1940 in de sector van de (zuidelijke) 3e Groep gevonden; in de stellingen van 3-II-8 R.I., gelegen noordwest van een roggeakker

Zoals dat ook bij Henri van den Akker uit Boer­donk het geval was, moest ook de steeds maar ongeruster wor­dende familie van Lankveld zeer lang in onzekerheid omtrent Jan’s lot blij­ven. Waar andere fami­lies al snel na de capitu­latie informa­ties omtrent het lot en de verblijfplaats van hun mannen ontvingen bleef moeder van Lankveld hiervan verstoken. Einde mei kreeg zij, inmiddels met zoon Willem verhuisd van de Bolst naar een van de nieuwe gemeente-boerderijen in het Lijnt te Kel­donk, via een Udense militair de eerste echte aanwij­zing, dat Jan ge­sneuveld zou zijn.  Pas op 10 juni werd zijn sneuvelen officieel bevestigd. Burge­meester H. Verheijen uit Erp en Pastoor J. Bogaers van Keldonk waren de brengers van de droeve tijding. Broer Willem van Lankveld en Marinus Verbakel (thans woonachtig in De Mortel) waren in de namiddag aan het werk in de buurt van de enkele weken daarvoor betrokken nieuwe boerderij, toen zij de twee gezagsdragers zich per fiets naar moeder van Lankveld zagen begeven. Zij trokken meteen de conclusie, dat het een ernstige missie betrof en de bevestiging van het al enige tijd vermoed­de zou inhouden.

Jan was in de eerste dagen na de capitulatie al geïdentificeerd en begraven op het inderhaast op de Grebbeberg nabij Rhenen aangeleg­de kerkhof, tezamen met ruim driehonderd andere Neder­landse gesneuvelden. Dit kerkhof werd toen genoemd het “Mili­tair kerkhof op de Grebbeberg”, later gewijzigd in “Militair Ereveld Grebbeberg”. Jan rust daar nog steeds, tezamen met thans 746 lotgenoten. 

Op vrijdag 14 juni meldde de Helmondsche Courant “De Zuid-Willemsvaart” in een kort berichtje en onder de kop “Gevallen voor het vaderland” het sneuvelen van Jan. De “Bossche krant” “Het Huisgezin” bracht een uitvoeriger bericht, zij het on­zorgvuldig, want de familienaam en de leeftijd werden on­juist vermeld. Op maandag 17 juni schreef deze: “Keldonk. Gesneu­veld.  Na ’n maand van wachten en hopen werd aan de fam. Langveld te Keldonk ’t droevig nieuws gemeld, dat hun zoon Johs. Langveld, oud 34 jaar, voor de eer van ’t vaderland gesneuveld is. De plechtige H. Mis van Requiem werd heden om 9 uur voor zijn zielerust opgedragen. Hij ruste in vrede.”

In de vergadering van de Raad van de Gemeente Erp op 2 juli 1940 werden de twee gesneuvelden Henri van den Akker en Jan van Lankveld herdacht.  Erp had twee zonen verloren.

vervolg Johannes Josephus van Lankveld,gesneuveld op 13 mei 1940 te Rhenen aan de Grebbelinie.

Ter herinnering wordt hierbij nog afgedrukt de voor- en ach­terzijde van het bidprentje van Jan.

                  Zijn graf op Militair Ereveld Grebbeberg te Rhenen

                                                                     (Vak 3, rij 20)

vervolg Johannes Josephus van Lankveld,gesneuveld op 13 mei 1940 te Rhenen aan de Grebbelinie

 Akte van overlijden nr. 297 dd. 7-11-1940 in het Register van Overlijden

   gemeente Rhenen.                                                      

                                                  Akte van overlijden nr. 29 dd. 29-11-1940 in het Register van Overlijden

                                                    gemeente Erp  (ingeschreven op grond artikel 50 van het B.W.)                                                   

Soortgelijk bericht

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *