Zaterdag 11 mei 1940 – De “bezetting” van Boerdonk   1

Op dezelfde wijze als in de omliggende dorpen raakten ook de inwoners van Boerdonk op vrijdagmorgen 10 mei op de hoogte van het uitbreken van de oorlog en de inval van de Duitsers.

Ook hier hadden enkelen de extranieuwsuitzendingen via de radio ge­hoord en vlug doorverteld aan buren. Anderen – nog geen nieuws gehoord hebbende – trokken vanwege de vele overvliegende Duitse vliegtuigen dezelfde voorzichtige conclusie. Nog in de voormiddag begonnen Jan Bosman en Piet van Deurzen (thans wonende te Veghel) onder alle inwoners een officieel bericht met wat raadgevingen van de gemeente Erp te verspreiden. De stencil bevatte aanwijzingen omtrent blinderen en afschermen van ramen, het maken van een schuilgelegenheid ed. De twee waren met de verspreiding de gehele dag bezig.

In de namiddag kwamen in het dorp ook enkele evacués uit Boekel/Venhorst aan. En ook hier hetzelfde beeld als in Erp en Keldonk; wat bezittingen geladen op kar of wagen, bange en verdrietige gezichten. Een terneergeslagen, vluchtende groep mensen. Onder hen Has en Marie v.d. Beeten, toen woonach­tig in Venhorst doch in latere jaren nog gewoond hebbende in Boerdonk.  Daarbij bleef het die eerste oorlogsdag.

In de vroege morgen van zaterdag 11 mei passeerden enkele kleine groepjes Nederlandse militairen, die zich -overigens op bevel – terugtrokken vanuit de Peel-Raamstelling. Onder hen waarschijnlijk ook enkele manschappen, die in de ochtend betrokken waren geweest bij het korte gevecht tegen de Duit­sers in het centrum van Gemert en op het kasteel aldaar. (het genieonderdeel van kapitein Frets).

Pas na de middag dienden de Duitsers zich in Boer­donk aan. Zij kwamen van Gemert via Leek en de Coxdijk naar Boerdonk. De brug over de Aa onder Cox was al vroeg in de morgen ge­spron­gen, waardoor de verbinding Gemert-Erp verbroken raakte. De Duitsers ontdek­ten kennelijk de landweg vanuit Gemert achter het kasteel door naar Donk en Boerdonk. (thans een verharde weg).In die tijd liep er een zandweg – een landbouwweg – Leek in vanaf de Coxdijk langs de boerderij van Hannes en Tonna v.d. Zanden met een bocht naar de Aa toe. Een eenvoudige land­bouwbrug vormde de Aa-overgang, waarna de zandweg zich voort­zette langs de boerderij van de familie Maas richting Gemert en Donk. De zandweg is verdwenen, maar de boerderij waar destijds Hannes en Tonna woonden, staat er nog steeds, nl. komende van Boer­donk de eerste boerderij aan de rechtse kant van de Coxebaan, voorbij het punt waar de Meerbosweg op de Coxebaan uitkomt.

Over dit zandpad met karrenspoor zochten zaterdagmiddag 11 mei rond half 3 een drietal Duitse pantserwagens/lichte tanks en enkele motorrij­ders hun weg naar Boerdonk ; zij behoorden tot een verken­ningseenheid.

Even vóór het punt waar de zandweg vanuit Leek op de Coxdijk uitkwam en schuin tegenover de boerderij van Hannes v.d. Zanden stond de woning van Kneel van Sinten. Tezamen met zoon Hen­drik (thans wonende te Donk) en Driekske v.d. Velden stond Kneel voor zijn huis, toen de Duitse troepen arriveerden. Zij hielden halt en vroegen Kneel inlichtingen of de weg, maar Kneel verstond geen Duits en geen van drie mannen kon of wilde antwoord geven. Ook deze Duitse voertuigen droegen aan de voorkant geeloranje lappen ter herkenning door hun eigen vliegtuigen. Schijnbaar op hun gemak reden de pantserwa­gens en motorrij­ders naar Boer­donk; meerdere Boerdonkenaren zagen hen aankomen en het dorp inrijden. Wellicht zijn enkele tanks door het “cen­trum” gere­den en enkele over de huidige Tolentijn­straat (toen ook nog een zandweg), om in de bocht bij  v.d. Tillaart en v.d. Horst weer bij elkaar te komen. Bij het café annex win­kelpand van Fons de Visscher kwamen zij op de enige verhar­de weg, die Boerdonk toen rijk was n.l. vanaf de kerk voor­langs het huidi­ge café van A. v.d. Tillaart naar de bocht bij Harrie v.d. Horst en dan verder naar het pontveer aan de Zuid-Willems­vaart.

De Duitsers verwachtten kennelijk geen problemen; de luiken van de tanks stonden open en de comman­danten van de tanks staken met hun hoofd en bovenlichaam boven de beschutting van de koe­pel en bepantsering uit. Dat zou een van hen later opbreken en hem zelfs het leven kosten.

Zij lieten de Boerdonkse mensen, die, na hun aarzelingen en angst over­wonnen te hebben, toch kwamen kijken en de Duitse bewegingen vanaf hun erf en op enige afstand gade­sloegen, onge­moeid.

Na een kort oponthoud in Boerdonk trokken zij via de Veer­straat op richting kanaaldijk / Zuid-Willemsvaart.

Soortgelijk bericht

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *